
بیبی رزا نمادی از مقاومت، شفقت و جستجوی آرامش درونی است. او دوران کودکی و نوجوانی خود را در بحبوحه جنگ در ایران سپری کرد که این تجربه درکی عمیق از رنج انسان و اهمیت شفابخشی در او ایجاد نمود. مهاجرت به کانادا در اوایل بیستسالگی، فرصتی برای یافتن خانهای گرم و صمیمی در میان فرهنگهای متنوع آن کشور بود و درک او از ارتباط جهانی را بیش از پیش گسترش داد.در این زمان، بیبی به طور فعال در کارهای اجتماعی شرکت و به طور گسترده با گروههای اقلیت، از جمله جامعه LGBTQIA+، داوطلبانه همکاری کرد. این تجربیات بینش دست اولی از چالشهای پیش روی افراد حاشیهنشین ارائه داد و شفقت او را نسبت به رنج انسان بیشتر شعلهور کرد.این امر به نوبه خود، میل عمیقی را برای درک ارتباط ذهن و بدن و پرورش شفقت به خود برانگیخت. این جستجو بیبی را به سفری جهانی هفت ساله سوق داد و او به کاوش در سنتهای معنوی گوناگون پرداخت.
در طول اقامت خود در هند بود که بیبی شروع به اشتراک گذاشتن دانش خود کرد و جلسات مدیتیشن آنلاین و منابعی را در دسترس مخاطبان بیشتری قرار داد. با ادامه سفرش به نپال، شروع همهگیری کووید-۱۹ بر نیاز به شیوههای ذهنآگاهی در دسترس، تأکید بیشتری کرد. بیبی در نپال آغاز به توسعه و هدایت دورههای آموزشی آنلاین برای معلمان کرده و دامنه دسترسی خود را گسترش داد و از افرادی که با چالشهای آن زمان دست و پنجه نرم میکردند، حمایت نمود.
او در صومعهها زندگی و تحصیل کرد، در تمرین عمیق با لاماها شرکت و خود را در فلسفه بودایی تراوادا و ماهایانا غرق کرد. بیبی همچنین به طور گسترده در یوگا آموزش دید و از معلمان برجسته غربی مانند تارا براک و جک کورنفیلد آموخت.
او فارغالتحصیل دوره آموزش معلم مدیتیشن ذهنآگاهی از مرکز علوم Greater Good دانشگاه برکلی کالیفرنیا، درک علمی را با خرد تجربی عمیق ادغام میکند. بیبی که به بیش از ۴۰ کشور سفر کرده و هزاران دانشجو را در سراسر جهان آموزش داده است، به کانادا بازگشت تا قدرت دگرگونکننده ذهنآگاهی را به اشتراک بگذارد.
بیبی به عنوان یکی از بنیانگذاران YogiBash، بنیاد زندگی آگاهانه و جشنواره سلامتی ” بومی” (BUMI Festival) در تورنتو، جایی که بیبی و شریک زندگیاش، معلمان و هنرمندان با تجربه گوناگون را از سراسر جهان گرد هم میآورند، متعهد به ساخت جوامع دلسوز ، پرمهر و حمایتگر است.
آموزش او ریشه در این درک عمیق از مقاومت و شفقت دارد و مسیری را برای پرورش آرامش درونی و ارتباط با ظرفیت خود برای شفابخشی به دانشجویان ارائه میدهد.
او در حال حاضر با شریک زندگیاش و گربهشان دستان در تورنتو زندگی میکند و دورههای مدیتیشن آنلاین، منابع و برنامههای آموزشی برای معلمان را برای حمایت از دیگران در پرورش تاب آوری و یافتن آرامش در میان چالشهای زندگی ارائه میکند.
رویارویی با سختی ها در زندگی اجتناب ناپذیر است ، اما چه می شود اگر بتوانیم آن چالش ها را به درس هایی تبدیل کنیم تا به خودمان و دیگران کمک کنیم که آگاهانه تر و شادتر زندگی کنیم ، حتی در مواجهه با ناملایمات و سختی ها .
گاهی اوقات می توانیم از رنج های خود گنجی بسازیم و گنج ما شاید این است که بتوانیم برای خود و دیگران فرصت ساز باشیم .
زندگی قابل ملاحظه مهرچی از یک دانش آموخته مدیریت کسب و کار دانشگاه علمی کاربردی تهران تغییر کرد به اینکه شاگرد مستقیم راهب ارجمند آجان آناگ شود و ایشان راهب تراوادا با نام راهبی “ماها پونیو” شدند .
او مفتخر به کسب عضویت رسمی سانگا در سنت تمرینی تای فارست شد .
مهرچی دارای گواهینامه آوا درمانگری از مدرسه Healing بالی است .
وی به تمرین و تدریس مدیتیشن و همچنین برگزاری کارگاه ها ، دوره های آموزشی مدیتیشن و خلوت های ویپاسانا در مرکز یوگی بش ، به صورت دوره های حضوری در آمریکای شمالی و دوره های آنلاین جهانی پرداخته است .
او وقف خدمت به بیداری همه موجودات است، در نتیجه در طول سال ها ، کمک های بزرگی در زمینه سلامت جسمی و روانی انجام داده است .
اشتیاق عمیق او به پرورش آگاهی، ریشه در مربی بودن دوره های مربی مدیتیشن در مدرسه نپال و دستیار لاما گلن مولین در دوره های آموزشی کندالینی تبتی سطح یک و دو دارد .
در حال حاضر وی در تورنتو، کانادا زندگی می کند و به عنوان یک معلم با تجربه، عضو رسمی اتحادیه یوگا ( یوگا الاینس) است تا به دیگران کمک کند درس های تحول آفرین را مستقیما در زندگی خود به کار گیرند .
مهرچی به همراه شریک زندگیاش بی بی رزا ، یکی از بنیانگذاران جشنواره بومی است ، جایی که افراد از هر دین یا مجموعه ای از باورها می توانند گرد هم آیند تا آرامش درونی را تجربه کنند .
گلن اچ. مولین یک تبتشناس، نویسنده، مترجم و آموزگار مدیتیشن بودایی تانتریک است. با بیش از بیست و پنج کتاب در مورد بودیسم تبتی، آثارش زندگی و آموزههای دالایی لاماها، شش یوگای ناروپا، تمرین کالاچاکرا و حکمت سنتهای معنوی تبت را بررسی میکند.
از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۸۴، مولین در هیمالیای هند زندگی میکرد، جایی که نزد سی و پنج استاد بزرگ از هر چهار مکتب بودیسم تبتی، از جمله دو گورو تانتریک اصلی خود، لینگ رینپوچه و تریجانگ رینپوچه — اساتید ارشد و جوان دالایی لاما چهاردهم — به تحصیل پرداخت.
مولین پس از بازگشت به آمریکای شمالی، بنیاد هنرهای عرفانی تبت را تأسیس کرد و موسیقی، رقص و هنر ماندالای مقدس تبتی را به مخاطبان جهانی ارائه داد. او همچنین در فیلمها و مستندهای متعددی کار کرده و عمق و زیبایی فرهنگ بودایی تبت را با جهان به اشتراک گذاشته است.
او همچنین آگاهی از فرهنگ تبت را افزایش و از پناهندگان تبتی حمایت کرد.
جناب تنزن نامجونگ (متیو پاسیون) یک راهب و محقق بودایی اهل هاوایی، ایالات متحده آمریکا است. او در هاوایی متولد و بزرگ شد و در دانشگاه پرینستون فلسفه خواند. پیش از پذیرش بودیسم تبتی، مسیر معنوی خود را با بررسی سنتهای ذن و تراوادا آغاز کرد و در سال ۲۰۰۷ رسماً به عنوان راهب (Ordained) درآمد.
الهامگرفته از مهربانی و تعالیم حضرت دالایی لاما و لاما زوپا رینپوچه، او به بودیسم تبتی روی آورد و هفده سال مطالعهی دقیق در برنامهی درسی گشه را در صومعه سرا جِه در بایلاکاپه، جنوب هند به پایان رساند. جناب نامجونگ متخصص فلسفه، مناظره و مدیتیشن بودایی است و بر استدلال تحلیلی بهعنوان مسیری برای تحقق عمیق تأکید میکند.
او زیر نظر اساتید برجستهای تحصیل کرده و در آموزشهای خود، سختکوشی فکری را با تمرین مراقبه ادغام کرده است. طبق توصیهی لاما زوپا رینپوچه، پس از اتمام تحصیلات رسمی، از مطالعات آکادمیک فاصله گرفت و تمرکز خود را به انجام دورههای طولانیمدت خلوت و مراقبه (ریتریت) معطوف کرد. زمانی که در ریتریت نیست، در مراکز مختلف در سراسر جهان به تدریس میپردازد.
معرفی دوتتسوذنجی از منظر خانقاه سوگن- جی- اکایاما:ژاپن
خسرو دهدشت حیدری، تابع ایران که نام منصبی وی “دوتتسو ذنجی” است، از معدود ایرانیهایی است که مکتب ذن بودیسم را در فرقۀ “رینزایی” و در معبد سوگنجی در اُکایاما ژاپن (وابسته به معبد بزرگ میوشینجی و تحت نظر استاد مشهور ذن، “هارادا شودو روشی” فرا گرفت و در سال 1985، موفق به دریافت درجۀ استادی ذن از این معبد گردید.
وی به گفته خودش فارغالتحصیل رشتۀ فلسفه از دانشگاه “عثمانیه” هند در سال 1978 میباشد. خسرو حیدری پس از فراغت از تحصیل، در ایران به مدت بیستویک سال به کار تعلیم و تعلم در دبیرستانها و دانشگاهها اشتغال داشت. او هم اکنون نیز به تحقیق و پژوهش دربارۀ روانشناسی و فلسفههای خاور دور مشغول است.
استاد دوتتسو، هنگامی که در کشور هندوستان مشغول بهتحصیل بود، به آموزشهای روحی و فکری شرق علاقه مند شد و مدت طولانیای را صرف آموختن اینگونه تعالیم نمود. وی جهت فراگیری این تعالیم، به نقاط مختلف سفر کرد و آموزهها و تعالیم فراوانی را از بزرگان مکاتب فلسفی و عرفانی شرق آسیا دریافت کرد.
خسرو دهدشت حیدری، مابین سالهای 1971 تا 1972، در فعالیتهای یوگا شرکت کرد و در همان سال، مراقبۀ اشراقی (T.M) ماهاریشی را در حیدرآباد هند آموخت.
وی در سال 1974 به جمع شاگردان “باگوان راجنیش اُشو”پیوست و آموزههای معروف “کندالینی”، “مدیتیشنِ دینامیک” و “راز گل سرخ” را بهطور مستقیم از شخص اُشو فرا گرفت و به عضویت مجمع “سانیاسی”در آشرام اُشو، واقع در “کورگوآن پارک” شهر پونا در هند درآمد.
او در سال 1985 توسط مؤسسۀ مطالعات ذن دانشگاه “هاناذونو” به کیوتودر ژاپن دعوت شد و مکتب رینزایی ذن را در معبد سوگنجی، تحت نظر مستقیم و آموزههای سخت و دشوار استاد ذن، “هاراداشو روشی” فرا گرفت.
وی پس از چندی رهسپار نپال شد و آموزۀ مراقبۀتبتی را در معبد “سوایامبونات” شهر کاتماندو آموخت و جهت آموزش بیشتر به تایلند و سریلانکا نیز سفر کرد. در آنجا با استادان مکتب تراوادا، در خلوتگزینیهای طولانی شرکت کرد. او پس از تحمل رنج این سفر های طولانی، بار دیگر به ژاپن بازگشت و آموزههای بیشتری را در معبد سوگنجی از استادان ذن، دریافت کرد و به درجۀ استادی ذن از معبد میوشینجی (معبد مادر) نائل آمد. او در حال حاضر از محققین و استادان مجمع رینزاییذن ژاپن است. فعالیتهای وی به شکل عمده در خصوص “ذندرمانی” است که با آموزهای نوین و خلاق، تحت عنوان “آموزۀ ارقامی” برای رسیدن به بیداری ارائه شده است که مورد تأیید و تحسین راهبان و عامه میباشد.
بادا همگان از آن بهرهمند شوند!
معبد سوگنجی، اکایاما- ژاپن- تابستان 2001
افزون بر این، طی چهار مرتبه اقامت در معبد سوگن-جی، مجموعاً نزدیک به دو سال و نیم به تمرین رینزای ذن پرداختم. با این حال، پیش از ورود به دنیای ذن، سفری به هند داشتم و در دوران تحصیل، تجربههایی در برخی از مدارس معنوی آن سرزمین به دست آوردم.
کتابها و مقالات
نوشته و ترجمهی خ. د. حیدری (دوتتسو ذنجی)
آثار منتشرشده
کتابهای آماده چاپ
مقاله
آیا به خدا باور دارید؟
معرفی دوتتسوذنجی از منظر خانقاه سوگن- جی- اکایاما:ژاپن
خسرو دهدشت حیدری، تابع ایران که نام منصبی وی “دوتتسو ذنجی” است، از معدود ایرانیهایی است که مکتب ذن بودیسم را در فرقۀ “رینزایی” و در معبد سوگنجی در اُکایاما ژاپن (وابسته به معبد بزرگ میوشینجی و تحت نظر استاد مشهور ذن، “هارادا شودو روشی” فرا گرفت و در سال 1985، موفق به دریافت درجۀ استادی ذن از این معبد گردید.
وی به گفته خودش فارغالتحصیل رشتۀ فلسفه از دانشگاه “عثمانیه” هند در سال 1978 میباشد. خسرو حیدری پس از فراغت از تحصیل، در ایران به مدت بیستویک سال به کار تعلیم و تعلم در دبیرستانها و دانشگاهها اشتغال داشت. او هم اکنون نیز به تحقیق و پژوهش دربارۀ روانشناسی و فلسفههای خاور دور مشغول است.
استاد دوتتسو، هنگامی که در کشور هندوستان مشغول بهتحصیل بود، به آموزشهای روحی و فکری شرق علاقه مند شد و مدت طولانیای را صرف آموختن اینگونه تعالیم نمود. وی جهت فراگیری این تعالیم، به نقاط مختلف سفر کرد و آموزهها و تعالیم فراوانی را از بزرگان مکاتب فلسفی و عرفانی شرق آسیا دریافت کرد.
خسرو دهدشت حیدری، مابین سالهای 1971 تا 1972، در فعالیتهای یوگا شرکت کرد و در همان سال، مراقبۀ اشراقی (T.M) ماهاریشی را در حیدرآباد هند آموخت.
وی در سال 1974 به جمع شاگردان “باگوان راجنیش اُشو”پیوست و آموزههای معروف “کندالینی”، “مدیتیشنِ دینامیک” و “راز گل سرخ” را بهطور مستقیم از شخص اُشو فرا گرفت و به عضویت مجمع “سانیاسی”در آشرام اُشو، واقع در “کورگوآن پارک” شهر پونا در هند درآمد.
او در سال 1985 توسط مؤسسۀ مطالعات ذن دانشگاه “هاناذونو” به کیوتودر ژاپن دعوت شد و مکتب رینزایی ذن را در معبد سوگنجی، تحت نظر مستقیم و آموزههای سخت و دشوار استاد ذن، “هاراداشو روشی” فرا گرفت.
وی پس از چندی رهسپار نپال شد و آموزۀ مراقبۀتبتی را در معبد “سوایامبونات” شهر کاتماندو آموخت و جهت آموزش بیشتر به تایلند و سریلانکا نیز سفر کرد. در آنجا با استادان مکتب تراوادا، در خلوتگزینیهای طولانی شرکت کرد. او پس از تحمل رنج این سفر های طولانی، بار دیگر به ژاپن بازگشت و آموزههای بیشتری را در معبد سوگنجی از استادان ذن، دریافت کرد و به درجۀ استادی ذن از معبد میوشینجی (معبد مادر) نائل آمد. او در حال حاضر از محققین و استادان مجمع رینزاییذن ژاپن است. فعالیتهای وی به شکل عمده در خصوص “ذندرمانی” است که با آموزهای نوین و خلاق، تحت عنوان “آموزۀ ارقامی” برای رسیدن به بیداری ارائه شده است که مورد تأیید و تحسین راهبان و عامه میباشد.
بادا همگان از آن بهرهمند شوند!
معبد سوگنجی، اکایاما- ژاپن- تابستان 2001
افزون بر این، طی چهار مرتبه اقامت در معبد سوگن-جی، مجموعاً نزدیک به دو سال و نیم به تمرین رینزای ذن پرداختم. با این حال، پیش از ورود به دنیای ذن، سفری به هند داشتم و در دوران تحصیل، تجربههایی در برخی از مدارس معنوی آن سرزمین به دست آوردم.
کتابها و مقالات
نوشته و ترجمهی خ. د. حیدری (دوتتسو ذنجی)
آثار منتشرشده
کتابهای آماده چاپ
مقاله
آیا به خدا باور دارید؟
این دوره جامع و کاربردی برای افرادی طراحی شده است که میخواهند:
برخی از تکنیکهای مدیتیشن در این دوره:
پرانایاما و تکنیکهای تنفس آگاهانه:
تکنیکهای فیزیکی و آمادهسازی برای مراقبه:
راهکارهای عملی برای طراحی و برگزاری جلسات مدیتیشن
ویژگیهای خاص دوره:
«در پایان این دوره، شما فقط یک مهارت یاد نمیگیرید؛ بلکه وارد یک جامعهی آگاه و الهامبخش میشوید که در مسیر رشد شخصی، حرفهای و آرامش ذهنی همیشه همراه شماست.»